Aktualności

Przedstawiciele parlamentu i samorządów, żołnierze, harcerze, uczniowie szkół i okoliczni mieszkańcy w niedzielę 30 kwietnia 2023 wzięli udział w obchodach Dnia Pamięci o majorze Hubalu. Uroczystości tradycyjnie odbyły się przy szańcu Hubala w Anielinie w gminie Poświętne, w powiecie opoczyńskim.

Uroczystości rozpoczęto od koncertu pieśni patriotycznych i wojskowych w wykonaniu Zespołu Wokalnego „Hubal” z Hrubieszowa. Nie zabrakło także słynnego utworu poświęconego Hubalczykom, czyli „Hubalowej Legendy”.

Następnie odprawiona została polowa Msza Święta, której przewodniczył ks. Stanisław Piekielnik.

– Nie czuję się godny tego, aby opowiedzieć życiorys bohatera z czasów drugiej wojny światowej, ale chciałbym dzisiaj pod nasze rozważanie podjąć jedną cechę, która wydaje mi się szczególnie ważną w jego osobie. To odpowiedzial... [czytaj więcej]

Zainteresowanie postacią majora Hubala i Jego oddziału wciąż rośnie. Jest nas już 10 tys! Dziękujemy wszystkim, którzy do nas dołączyli. 30 kwietnia obchodzić będziemy 83. rocznicę Jego bohaterskiej śmierci. Wciąż nierozwiązaną tajemnicą pozostaje miejsce spoczynku ciała majora Henryka Dobrzańskiego Hubala. Pomimo wielu prób odnalezienia grobu Hubala nikomu się to jeszcze nie udało. Wierzymy, że w przyszłości uda się ustalić co Niemcy zrobili z ciałem Hubala i pochować go z należnymi mu honorami. 

Serdeczne życzenia spokojnych świąt Wielkiej Nocy, wiary, nadziei oraz pomyślności w życiu zawodowym oraz prywatnym składa 

Redaktor strony 
www.majorhubal.pl
Łukasz Ksyta

Do zbiorów Muzeum Regionalnego w Opocznie trafił właśnie niezwykły przedmiot, który kiedyś należał do majora Henryka Dobrzańskiego Hubala/ Jest to z pewnością historycznie najcenniejszy lub co najmniej jeden z najcenniejszych eksponatów Muzeum Regionalnego w Opocznie. Oryginalny harap majora Henryka Dobrzańskiego Hubala, bo o nim mowa, trafił do zbiorów muzeum wczoraj (6 lutego) jako dar Pana Marcina Madeja, bezpośredniego spadkobiercy bogatej kolekcji zmarłego w ubiegłym roku Kustosza Tradycji, Chwały i Sławy Oręża Polskiego płk. Mariana Zacha. Pułkownik praktycznie całe swoje życie poświęcił dokumentowaniu historii Hubala i jego Oddziału Wydzielonego Wojska Polskiego, zwłaszcza na Ziemi Opoczyńskiej. To właśnie dzięki jego pasji, kilkadziesiąt lat temu udało się harap uratować od zniszczenia. Przez ostatnie dekady ta wyjątkowa pamiątka po majorze Hubalu stanowiła ozdobę kolekcji Mariana Zacha.

Z okazji Świąt Bożego Narodzenia składam Wam najserdeczniejsze życzenia. Życzę, by te święta były magiczne, wypełnione radością i miłością, niosącą spokój i odpoczynek. Niech będą czasem wielu głębokich i radosnych przeżyć, wewnętrznego spokoju  oraz błogosławieństwa Bożego.

Niech radość i szczęście towarzyszy Wam przez cały Nowy 2023 Rok. Życzę by był to Rok szczęśliwy w osobiste doznania, spełnił zamierzenia i dążenia zawodowe oraz by przyniósł wiele satysfakcji z własnych dokonań. Niech nie zabraknie Wam sił w dążeniu do spełnienia marzeń i wyznaczonych celów.

Redaktor strony 
www.majorhubal.pl
Łukasz Ksyta

Od śmierci majora Henryka Dobrzańskiego minęło już ponad osiemdziesiąt lat. Mimo upływu czasu jego postać wzbudza ciągłe zainteresowanie, a działalność jego oddziału budzi emocje i wywołuje spory. Największą tajemnicą, do dziś nieodkrytą, pozostaje miejsce spoczynku ciała majora. Na przestrzeni lat pojawiło się wiele hipotez i teorii na ten temat. Żadna z nich nie przyniosła jednak odpowiedzi na pytanie: gdzie leży Hubal?

Po zabiciu majora Dobrzańskiego Niemcy byli dumni, że w końcu udało im się pokonać „Der Schimmelmajor”. Wystawili jego ciało na widok publiczny, o czym może świadczyć relacja, którą przytacza były Hubalczyk Zbigniew Wroniszewski: „Zofia Matuszczakówna z siostrą, wiedzione chęcią uczestniczenia w pogrzebie, znalazły się obok cmentarza koło koszar. Na skłonie przydrożnego rowu, na wprost bramy cmentarnej, leżały na chłopskiej baranicy zwłoki mężczyzny z brod... [czytaj więcej]

W dniu 30 III 1940 r. we wsi Hucisko na terenie gminy Borkowice doszło do bitwy oddziału Wydzielonego Wojska Polskiego mjr. Hubala z oddziałami wojsk niemieckich. Przebieg walk był następujący: w godzinach rannych oddziały wojsk niemieckich, które ubiegłego dnia tzn. 29 w piątek przyjechały w liczbie 2-kompanii do Chlewisk i w nocy z piątku na sobotę obstawiły placówkami wieś Skłoby i tamtejszą leśniczówkę, w godzinach rannych dnia 30 wyruszyły w kierunku Huciska. W pierwszej chwili wydawało się, iż oddział wojska polskiego zostanie zaskoczony, ponieważ niemieckie oddziały bez przeszkody dotarły do Huciska i dopiero w odległości 150-200 metrów od wioski zostały zauważone przez patrol oddziału wojska polskiego mjr. Hubala. Natychmiast po zaalarmowaniu przez patrol oddział wojska polskiego stanął do boju zajmując stanowiska na łąkach wsi Huciska porosłych krzakami w kierunku lasu. Natomiast pozycja oddziałów nie... [czytaj więcej]

Wspomnienia Janusza Szweycera (1918 – 2006), bratanka Michała Szweycera (1882 – 1967) – ostatniego właściciela dworu w Rzeczycy.  

Podczas wojny w styczniu i w lutym 1940 r. miałem trzykrotne spotkanie z Hubalczykami - we dworze w Rzeczycy.

Pierwsze spotkanie miało miejsce w połowie stycznia 1940 r.Któregoś dnia wieczorem, ktoś głośno dobija się do drzwi frontowych. Na pytanie Stryja: „kto tam?”, ktoś zza drzwi odpowiada: "wojsko polskie". Stryj otwiera drzwi, trzech wojskowych w mundurach wojska polskiego, uzbrojonych z granatami za pasami - wchodzi do dworu. Najstarszy rangą porucznik – przedstawia się, szybko okazuje się, że ze Stryjem mają wspólnych znajomych, więc naprężona atmosfera szybko zmienia się w atmosferę radości i gościnności. Prócz porucznika są jeszcze dwaj podoficerowie: Józef i Roman.  Stryj zaprasza do sto... [czytaj więcej]