Józef Pruski "Ułan"
Plutonowy pchor
Urodził się 8 października 1910 roku w Inowłodzu pow. Rawa Mazowiecka. Syn Jana i Józefy. Po ukończeniu szkoły powszechnej rozpoczął naukę w Państwowym Seminarium Nauczycielskim w Tomaszowie Mazowieckim. Naukę musiał przerwać ze względu na brak środków finansowych. Od 1928 r. wstępił do 7 pułku ułanów w Mińsku Mazowieckim, gdzie ukończył szkołę dla podoficerów zawodowych. Ukończył również dywizyjną szkołę dla oficerów zawodowych w Ostrołęce. W 1939 roku otrzymał stopień plutonowego. Z 7 pułkiem ułanów przebył cały szlak walk wrześniowych od Działdowa na granicy Prus po Zamość i Lasy Janowskie. Za likwidację gniazda c.k.m. pod Garwolinem został przedstawiony do odznaczenia bojowego.
W październiku powrócił do Inowłodza. Kontakt z oddziałem majora Hubala nawiązał za pośrednictwem leśniczego Eugeniusza Wróblewskiego. Początkowo zbierał dla oddziału razem z plut. Stanisławem Kagankiewiczem broń, umundurowanie i żywność. Do oddziału wstąpił w drugiej połowie grudnia 1939 r. Otrzymał przydział do kawalerii dowodzonej przez rtm. Józefa Walickiego "Walbacha". Brał udział w walkach oddziału pod Huciskami i Szałasami. W wypadzie na niemieckie samochody w walce pod Huciskami obsługiwał ckm który ostrzelał m.in. nadjeżdżający samochód osobowy. Podczas dowodzonego przez niego patrolu konnego pod Wólką Kuligowską zginął 29 kwietnia Józef Kośka. Po walce pod Anielinem, przedostał się do Rzeczycy. Uczestniczył w ostatniej zbiórce oddziału w gajówce pod Kluczewskiem 25 czerwca 1940 r. na którą udał się razem z Józefem Alickim i Tadeuszem Madejem "Nawrockim".
Bezpośrednio po rozwiązaniu oddziału przeszedł do pracy w konspiracji ZWZ i AK. W podziemiu pracował na terenie miechowskiego mieszkając u Wojciecha Gorczycy we wsi Polikarcice. Od listopada 1940 przeniósł się do Warszawy a później do Wołomina i Skierniewic. Tu wstąpił do AK. Otrzymał polecenie zorganizowania plutonu partyzanckiego we wsi Pamiętna z którym zajmował się przejmowaniem zrzutów alianckich. Niezależnie od tego był jednocześnie kolporterem prasy konspiracyjnej. Wielokrotnie groziła mu dekonspiracja. Po oswobodzeniu Skierniewic, w dniu 20 kwietnia 1945 wstąpił do LWP jako ochotnik. Brał udział w ostatnich walkach a następnie został skierowany do Szkoły Ofic. Broni Panc. w Modlinie. Ukończył ją z wyróżnieniem i w kwietnia 1946 r. został zdemobilizowany. Służbę ukończył w stopniu st. chor.
Po krótkim pobycie na Ziemiach Odzyskanych powrócił do Skierniewic. Pracował w skierniewickich zakładach "POLFER". W 1975 r. przeszedł na emeryturę. Odznaczenia: Krzyż Walecznych nad. w 1969 r. Medal Zwycięstwa i Wolności nad. w 1947 r. Odznaka Grunwaldzka nad. w 1947 r. Odznaka Przodownika Pracy nad. w 1956 r.
Źródło:
1. J. Pruski, Relacja z dnia 25.08.1981 r., AMW Białystok, sygn. III/2/13;
2. H. Ossowski, Wniosek o nadanie Krzyża Virtuti Militari kl. V (odpis), AMW Białystok, brak sygnatury;
3. Z. Kosztyła, Oddział Wydzielony WP mjr. Hubala, Warszawa 1987 r, s. 189, 214, 232-234, 239, 303;
4. Końskie i powiat konecki 1939-1945, praca zb. pod red. B. Kacperskiego, Końskie 2006-2008, t. II s. 113-114, 166, t. VI s. 125.
5. J. Zaborowski, Oddział majora Hubala i jego tomaszowscy żołnierze, Tomaszów Maz. 2009, s. 46.
6. M. Szymański, Oddział majora Hubala, Warszawa 1986 r., s. 44, 70, 97.