Antoni Boruń
Urodzony 5 kwietnia 1919 roku w Serbinowa koło Bliżyna.
Po rozwiązaniu OWWP wstąpił do oddziału Franciszka Głowacza "Lisa", podlegającego bezpośrednio komendantowi obwodu Janowi Stoińskiemu "Brzozie".
Grupa działała do wiosny 1941 roku. Jej upadek zaczął się od aresztowania przez żandarmerię w Łopusznie Antoniego Pękali, który nie wytrzymał okrutnego śledztwa i miał podać nazwiska i adresy, po czym został w Łopusznie zamordowany. Koneckie gestapo aresztował wkrótce Antoniego Borunia. Prawdopodobnie został przekazany do więzienia w Radomiu i stamtąd wywieziony do KL Auschwitz w transporcie z dnia 15 września 1941 r.
W Obozie Koncentracyjnym nadano mu numer obozowy 20754.
Zginął w KL Auschwitz 23 maja 1942 roku.
W „Księga Bólu i Pamięci” odnotowany został jako Antoni Borun (poz. 1334).
Nie występuje w wykazie Z. Kosztyły „Oddział Wydzielony WP mjr. Hubala”.
Redakcja portalu dziękuje Dyrekcji Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu za udostępnione materiały.
Źródło:
1. Końskie i powiat konecki 1939-1945, praca zb. pod red. B. Kacperskiego, Końskie 2006-2008, t. II s. 173, t. III s. 21-22, t. VI s.18;
2. Archiwum Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu;
3. Księga Bólu i Pamięci, praca zbior. pod red. J. Franecki, Radom 1993 r, s. 98.